به همین سادگی

زندگی ست دیگر...
همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست ،
همه سازهایش کوک نیست ،
باید یاد گرفت با هر سازش رقصید ،
حتی با ناکوک ترین ناکوکش،
اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن،
حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی‌گردد،
به فرصت‌هایی که مثل باد می‌آیند و می‌روند و همیشگی نیستند ،
به این سالها که به سرعت برق گذشتند،
به جوانی که رفت،
میانسالی که می‌رود،
حواست باشد به کوتاهی زندگی،
به پاییزی که رفت ،
زمستانی که دارد تمام می‌شود کم کم،
ریز ریز،
آرام آرام،
نم نمک...
زندگی به همین آسانی می‌گذرد.
ابرهای آسمان زندگی گاهی می‌بارد گاهی هم صاف است،
بدون ابر بدون بارندگی.
هر جور که باشی می‌گذرد،
روزها را دریاب...